Κι εσείς κι εγώ θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν αποκαλούμε κάποιον άφρονα ή ανόητο!  Το Ματθαίος 5:22 μας προειδοποιεί ότι κινδυνεύουμε όταν κάνουμε κάτι τέτοιο.
   Υπάρχουν δυο ορισμοί, κυρίως, για τους άφρονες, ανόητους και μωρούς στον κόσμο. Άφρονας, είναι εκείνος που δεν έχει την απαραίτητη νοημοσύνη για να πάρει μια σωστή απόφαση, ούτε κι έχει καλή κρίση. Κι αυτό οφείλεται σε κάποια διανοητική αναπηρία ή καθυστέρηση.
   Ο δεύτερος τύπος άφρονα ανθρώπου είναι το πρόσωπο εκείνο που έχει γνώση, αλλά προτιμάει να αγνοεί ή να περιφρονεί τον θεό και τις εντολές Του. Ο άφρονας αυτός άνθρωπος δεν έχει φόβο θεού!  Νομίζει ότι μπορεί να αμαρτάνει ενάντια στον θεό χωρίς καμιά συνέπεια ή αποτέλεσμα.
   Η Αγία Γραφή είναι ο θεόπνευστος Λόγος του θεού. Είναι η απόλυτη Αυθεντικά μας. Είναι ο ΟΔΗΓΟΣ μας. Και ο Λόγος του θεού αποκαλεί κάποιους ΑΦΡΟΝΕΣ ή ΑΝΟΗΤΟΥΣ! Με άλλα λόγια, ο θεός λέει ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι άφρονες ...
   θα ήθελα, εδώ, να κοιτάξουμε με συντομία τρεις κατηγορίες αφρονών που αναφέρονται στη Βίβλο.
                                                        Ο ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΣ ή Ο ΑθΕΟΣ ΑΦΡΟΝΑΣ!
   «Ο άφρονας είπε στην καρδιά του: Δεν υπάρχει θεός;» (Ψαλμός 14: 1). Ο κόσμος μας γύρω είναι γεμάτος από τέτοιους άφρονες! Οι άθεοι αφθονούν σήμερα, καθώς τα Ψέματα των φιλοσόφων διαβρώνουν την αλήθεια των Γραφών. Οι μαθητές σήμερα μαθαίνουν ότι η θεωρία της εξέλιξης είναι ένα επιστημονικό γεγονός. Κι όμως αυτό είναι ένα Ψέμα του Σατανά για να εξαπατήσει το ανθρώπινο γένος.  Μόνον ένας ΑΦΡΟΝΑΣ, ΑΜΥΑΛΟΣ μπορεί να πιστέψει τη ΘΕΩΡIΑ της εξέλιξης.
Αυτός ο τύπος του άθεου άφρονα λέει στην καρδιά του: Δεν υπάρχει θεός.  Αυτή η μικρή φράση περιγράφει την πηγή του προβλήματος. «Η καρδιά είναι απατηλή περισσότερο από όλα, και υπερβολικά διεφθαρμένη. Ποιος μπορεί να τη γνωρίσει:» (Ιερεμίας 17:9). Το βιβλίο των Παροιμιών μας προειδοποιεί: «Αυτός; που έχει το θάρρος του στη δική του καρδιά, είναι άφρονας ... » (Παροιμίες 28:26).
   Ναι, η καρδιά σου μπορεί να σε εξαπατήσει! Τα διάφορα συναισθήματα έρχονται και φεύγουν επηρεάζοντας τις αποφάσεις μας. Κι όμως, η σχέση μας με τον θεό θα πρέπει να βασίζεται σε μια αντικειμενική πίστη κι όχι στα υποκειμενικά συναισθήματά μας.
   «Στην αρχή δημιούργησε ο θεός τον ουρανό και τη γη» (Γένεση 1 :1).  Αυτό είναι ΓΕΓΟΝΟΣ, και όχι θεωρία. Ο Λόγος του θεού έχει όλα τα αληθινά γεγονότα, είτε τα πιστεύουμε είτε όχι ... Ο Λόγος του θεού είναι αληθινός, είτε τον αποδεχόμαστε είτε τον απορρίπτουμε. Η Βίβλος διακήρυττε ότι η γη ήταν στρογγυλή, όταν οι «επιστήμονες» του παλιού καιρού επέμεναν ότι ήταν επίπεδη ...
   Η απόλυτη τάξη και η αρμονία που υπάρχουν στο σύμπαν λένε στον άφρονα ότι υπάρχει θεός. «Οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα του θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργο των χεριών του» (Ψαλμός 19: 1).  Υπάρχει τόσο απόλυτος σχεδιασμός και τάξη στους ουρανούς, που λογικά αποκαλύπτει το έργο ενός Μεγάλου Δημιουργού.
   Σύμφωνα με το πρώτο κεφάλαιο της προς Ρωμαίου ς επιστολής, η αιώνια δύναμη του θεού και η θεότητα Τ ου είναι τόσο φανερά σ’ όλη τη δημιουργία, που το ανθρώπινο γένος δεν έχει καμιά δικαιολογία για να μην πιστεύει στην ύπαρξή Του! Η ισορροπία της φύσης, η ομορφιά της δημιουργίας Του διακηρύττουν και σου λένε: «Μην είσαι άφρονας, υπάρχει θεός!»
                                                  Ο ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ή Ο ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΣ ΑΦΡΟΝΑΣ
Στο Λουκά 12: 16-21 βρίσκουμε μια παραβολή για ένα πλούσιο άνθρωπο που είχε πάρα πολλά!  Ο άνθρωπος αυτός όμως είχε ένα πρόβλημα με το «Εγώ» του. « ... Και συλλογιζόταν μέσα του, λέγοντας: Τι να κάνω; Επειδή, δεν έχω πού να συγκεντρώσω τους καρπούς μου. Και είπε: Τούτο θα κάνω, θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου, και θα χτίσω μεγαλύτερες, κι εκεί θα συγκεντρώσω τα αγαθά μου. Και θα πω στην ψυχή μου: ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά αποταμιευμένα για πολλά χρόνια.  Αναπαύου, φάε, πιες, ευφραίνου».  Σ’ αυτή την παραβολή υπάρχουν δώδεκα διαφορετικές αναφορές στο «εγώ» αυτού του ανθρώπου. Το πρόβλημα του ήταν ότι είχε αφήσει τον θεό έξω από τη ζωή του. Ο άνθρωπος αυτός είχε επικεντρώσει την προσοχή του στα αγαθό «του», και στο πώς θα τα διατηρούσε, ενώ είχε ξεχάσει ότι ο θεός ήταν Κυρίαρχος και είχε τον έλεγχο σε κάθε τι... Ούτε καν ευχαριστούσε τον θεό για τις ευλογίες Του.

   Πολλοί κάνουν το ίδιο λάθος και σήμερα. Ο πλούσιος αυτός άνθρωπος είχε μια λανθασμένη «ασφάλεια» που βασιζόταν στα αγαθό που είχε μάζεψε! Νόμιζε ότι τώρα πια θα μπορούσε να αναπαύεται και να απολαμβάνει τα αγαθό του για πάντα. Προσέξτε όμως ότι η Βίβλος τον αποκαλεί άφρονα. «Και ο θεός του είπε: Άφρονα, αυτή εδώ τη νύχτα απαιτούν την ψυχή σου. Όσα δε ετοίμασες, τίνος θα είναι;» (Λουκός 12:20). Αυτό είναι το πρόβλημα οποιουδήποτε περιφρονεί τον θεό! Τον θεό θα πρέπει να Τον αναγνωρίζουμε ως Κύριο στη ζωή μας και να εκτελούμε το θέλημά Του. Ο άνθρωπος που δεν προετοιμάζεται για το θάνατο είναι σίγουρα άφρονας, ανόητος. Μόνον ένας άφρονας πιστεύει ότι μπορεί να αποφύγει τη συνάντηση με το Δημιουργό του κάποια μέρα. «Και καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση» (Εβραίους 9:27).
                                                    Ο ΑΝΥΠΑΚΟΥΟΣ ή Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΑΦΡΟΝΑΣ
   Το μεγαλύτερο κήρυγμα που κηρύχθηκε ποτέ είναι η «Επί του Όρους Ομιλία», που βρίσκεται στα κεφάλαια 5 έως 7 του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Εδώ βρίσκουμε τους «Μακαρισμούς- για τη Χριστιανική ζωή. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας έδωσε ένα καινούργιο πρότυπο ζωής διαφορετικό από το Μωσαϊκό Νόμο. Δεν θα πρέπει πια να ανταποδίδουμε «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» σ’ εκείνους που μας κάνουν κακό, αλλά μάλλον «να τους γυρίζουμε το άλλο μάγουλο». Ο Νόμος λέει ότι αν σκοτώσεις κάποιον διαπράττεις φόνο, αλλά ο Χριστός είπε, «Εγώ, όμως, σας λέω ότι, κάθε ένας που οργίζεται αναίτια ενάντια στον αδελφό του, θα είναι ένοχος στην κρίση» (Ματθαίος 5:22). Ο Νόμος λέει, ότι οι προγαμιαίες ή εξωσυζυγικές σχέσεις είναι μοιχεία. Ο θεός όμως λέει, «Εγώ, όμως, σας λέω, ότι κάθε ένας που κοιτάζει μια γυναίκα για να την επιθυμήσει, διέπραξε ήδη μοιχεία μέσα στην καρδιά του» (εδ. 28).
   Αυτό το όμορφο κήρυγμα που περιγράφει την αληθινή Χριστιανική προοπτική της ζωής καλύπτει τρία ολόκληρα κεφάλαια στη Βίβλο. Στο κεφάλαιο 7 αναφέρεται η διδασκαλία της σωτηρίας, και μας λέει ότι « ... Δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών κάθε ένας που λέει σε μένα: Κύριε, Κύριε, αλλ’ αυτός που πράττει το θέλημα του Πατέρα μου, που είναι στους  ουρανούς» (7:21). Στο τέλος του μηνύματός Του ο Ιησούς κατατάσσει τους ακροατές Του σε δυο κατηγορίες, στους φρόνιμους και στους άφρονες.  Κάθε ένας, λοιπόν, που ακούει αυτό τα λόγια μου, και τα πράττει, θα τον εξομοιώσω με έναν φρόνιμο άνδρα, που οικοδόμησε το σπίτι του επάνω στην πέτρα» (εδάφιο 24).
   «Και κάθε ένας που ακούει αυτό τα λόγια μου, και δεν τα πράττει, θα εξομοιωθεί με έναν άφρονα άνδρα, που οικοδόμησε το σπίτι του επάνω στην άμμο» (εδάφιο 26). Πολλοί άνθρωποι έχουν ακούσει το Λόγο του θεού, αλλά με πείσμα, επαναστατούν και δεν υπακούνε στον Κύριο! 

   Αγαπητέ φίλε, σε προτρέπω τώρα, να μην είσαι άφρονας, αλλά να γίνεις φρόνιμος.  Γίνε σοφός!  Κάλεσε τον Κύριο με προσευχή σήμερα, και δέξου το Άγιο Πνεύμα Του στην καρδιά σου!  Αν δεν είσαι σωσμένος, αν δεν έχεις οικοδομήσει το αιώνιο σπίτι σου πόνων στο Βρόχο, που είναι ο Χριστός, τότε βρίσκεσαι πάνω στην άμμο που καταρρέει ..
   Ο πιο σοφός άνθρωπος που έζησε ποτέ στη γη ήταν ο Σολομών. Στο τέλος της πλούσιας και γεμάτης ζωής του, έχοντας αποκτήσει κάθε τι που μπορούσε να του προσφέρει αυτός ο κόσμος, είπε, «Ας ακούσουμε το τέλος της όλης υπόθεσης: Να φοβάσαι τον θεό, και να τηρείς τις εντολές Του, επειδή αυτό είναι το παν του ανθρώπου» (Εκκλησιαστής 12: 13). Προσευχήσου τώρα, κι εμπιστέψου τη ζωή σου στον Κύριο!  Εάν δεν γνωρίζεις πώς, τότε μπορείς να πεις κάτι παρόμοιο με τα παρακάτω: «Κύριε Ιησού, παραδέχομαι ότι είμαι αμαρτωλός και ποτέ δεν θα μπορούσα να σωθώ μόνος μου. Σε χρειάζομαι και εμπιστεύομαι μόνον Εσένα για την σωτηρία μου! Σώσε με αγαπητέ Κύριε!

                                                                                                                                                  Ο Θωμάς Μέντορας